Θεοεμπειρία Ζωής.

Το ακόλουθο άρθρο, προέρχεται από διάφορες αλυσίδες-γεγονότων που ως κρίκοι μίγνυνται και συναποτελούν την μεγάλη αλυσίδα, την οποία έ σ π α σ ε ο Κύριος με τη Χάρι Του, ελευθερώνοντας με, σαν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου...
Είναι πολύ σημαντικό τούτο το κομβικό σημείο. Η Ώρα του Θεού στην ψυχή και ζωή του κάθε ανθρώπου είναι ανεπανάληπτος, σίγουρα πραγματοποιήσιμη στον κάθε άνθρωπο, αναγκαία για τη Σωτηρία μας, και πανευφρόσυνος τοκετός!
Μεγάλωσα εις την πανέμορφο Θεσσαλονίκη μας, εντός μεσο-αστικής οικογένειας με αντισυμβατικό Ιατρό πατέρα - μάλλον "πτωχό" financially και κοσμικώς ειπείν, αλλά πολύ πλουσίως Πατερικώς βιείν. Η μητέρα μου δεν εργαζόταν, αναθρέφοντας τρία άρρενα τέκνα. Ήμουν ο πρωτότοκος (Αφιερωμένος στον Θεόν; Άμποτε!), μέσα σε ένα απίστευτα όμορφο μάγμα ελευθεριότητος και "συντήρησης", συναμφότερο ξεγνοιασιάς και ανεμελιάς, (περί "των στραβών του βίου"), με την καλή έννοια, πέρασα όλα τα παιδικά-εφηβικά μου έτη.
Παράλληλα με το ιδιωτικό-ρωμαιοκαθολικό κολλέγιο που μαθήτευα, για την "απόκτηση Ήθους κι Αρετής",(που όντως εκείνα τα χρόνια ΈΤΣΙ ΉΤΑΝ), συμμετείχα ενεργά σε 3 χορωδίες-Ορχήστρες, κερδίζοντας με σιγα-σιγά η Μουσική.
Παρόλα όμως τα κυρήγματα και τις άπειρες πνευματικές ευκαιρίες, ωστόσο κάτι μου έλειπε και με λυπούσε. Πάντα minore ήταν τα τραγούδια που έγραφα. Δεν είχα βρεί ακόμη αυτήν την υπαρξιακή πηγή της χαράς, και είχα ένα ανικανοποίητο κενό μέσα μου..."Μαύρη τρύπα" στα έγκατα της Ύπαρξης μου. Χρόνια αργότερα, ο σπόρος της Χριστιανικής πίστης δεν άργησε να προβάλλει, μέσα από μία απέραντη θάλασσα απελπισίας.
Ήταν σαφέστατα η αδέκαστος λειτουργία των πνευματικών νόμων του Κυρίου, τους οποίους είχα προσβάλλει. Μία ανυπέρβλητος Οδύνη για κάτι που δεν έφταιγα (νόμιζα). Τελικά μέσα απ' αυτό το "Πατητήρι" της ύπαρξης μου, έμεινε στο τέλος-τέλος κάτι εντελώς ανέγγιχτο από τη θύελλα. Ίχνος Θεικής μικρο-σπίθας, που ξέρει Αυτός πότε και πώς να την φουντώσει, γιγαντώνοντας την σε Πυρκαγιά-Σίσυφο , που μου έκαψε ολάκερο τον παλαιό μου.. εαυτό (άχ! παλιο-εαυτέ, πόσο αγάπησες την αμαρτία, άθλιε...;).
Στην αρχή ένοιωθα σαν αρτιγέννητο βρέφος, κυριολεκτικά. Μού έδωσε νέα μορφή και νέες νόρμες Ζωής, και φυσικά έναν απαραίτητο Πνευματικό οδηγό,- που δεν είχα ποτέ μου!-στην πορεία που τρισευτυχισμένος είχα χαράξει στα σίγουρα. Πορεία ο ουρανός, όσα και όποια τα εμπόδια. Και πράγματι ήταν πολλά... αλλά έφυγαν..Δέν ξέρω πού πήγαν...Θα ξανάρθουν άραγε;
Ο Θεός μου είχε χαρίσει ήδη μία 2η ευκαιρία Ζωής... (για να μην πώ και 3η)!!!
Πώς έγινε τούτο το θαύμα; Αγία Ορθοδοξία ! Πού ήσουν τόσο καιρό κρυμμένη στ' αλήθεια;
Όργανα Του, εκλεκτά πρόσωπα... Στ. Σάκκος, Γέρ.Παίσιος, π.Αθανάσιος, π.Βαρνάβας, π.Εφραίμ (x2), Elder Efraim. ( Arizona US ).
Τους ευχαριστώ όλους μέσα από τα ανεξιχνίστα βάθη του βυθού μου, και δι' αυτών ,Εκείνον που με Ζωοποίησε ξανά..!
...και Εγένετο ΦΩΣ.

Ψηλαφητό σκότος

Μία ματιά να ρίξεις παντού στον κόσμο σήμερα, χωρίς να είμαι απαισιόδοξος, οι 9 στις 10 περιπτώσεις, είναι προβληματικές και χρήζουν θεραπείας. Ένα γενικό και ακαθόριστο κενό, μία θολλούρα στην προσμονή κάποιας ελπίδας...Η Αλήθεια, άρα που βρίσκεται!, η Ελευθερία που κοιμάται; Οι παλιές καλές ημέρες της ξεγνοιασιάς και της παιδικής αθωότητας, γιατί να αντικατασταθούν από αυτό το ξένο και ανέραστο στυλ ζωής;Κόποιος μας έχει μεταλλάξει και παραμορφώσει..Ίσως, ο ίδιος μας ο εαυτός...χαμένοι μέσα σε μονοπάτια αυτοεγκλωβισμού, σπέρνουμε άθελα μας ..μία ενδόμυχη τρεμούλα.. ένας ανάγγιχτος από όλους, προσωπικός κραδασμός που γεννά ανέλπιστα Ζωή μέσα μας!, ένα ζώπυρο συντριβάνι Χαράς και ανεξήγητης ε υ τ υ χ ί α ς !;!;!; Έχω τα λογικά μου, ή τα έχω απωλέσει προ πολλού;...Τι θα πει Θεός;,
Είναι βιώσιμη η εμπειρία Του;
Υπάρχει αληθής Θεο-εμπειρία για μένα τον στατικό, σε νόρμες αυτού του "συμβατικού μπαχάλου" που "βιώνω";
Πολύ θα ήθελα να είχα για μιά μόνο 5λεπτη στιγμή, τα ανέμελα-ευτυχίας γεμάτα, παιδικά μου ..έτη..μαζί με το μικρό μου αδερφό, και τον άλλον, τον σχεδόν συνομίληκό μου, στο ευγενές πατρικό μας λιμάνι, με τους καλούς γονείς μου, τον παππού και τις γιαγιάδες, να αρμενίζουμε άδολα...σαν σε στο σημερινό μου..θηλυκό-αγαπημένο μου παλατάκι...Ντομνάκι..Αργυράκι...Μαράκι...Βασιλικάκι...Κατερινάκι...!!