Ψηλαφητό σκότος

Μία ματιά να ρίξεις παντού στον κόσμο σήμερα, χωρίς να είμαι απαισιόδοξος, οι 9 στις 10 περιπτώσεις, είναι προβληματικές και χρήζουν θεραπείας. Ένα γενικό και ακαθόριστο κενό, μία θολλούρα στην προσμονή κάποιας ελπίδας...Η Αλήθεια, άρα που βρίσκεται!, η Ελευθερία που κοιμάται; Οι παλιές καλές ημέρες της ξεγνοιασιάς και της παιδικής αθωότητας, γιατί να αντικατασταθούν από αυτό το ξένο και ανέραστο στυλ ζωής;Κόποιος μας έχει μεταλλάξει και παραμορφώσει..Ίσως, ο ίδιος μας ο εαυτός...χαμένοι μέσα σε μονοπάτια αυτοεγκλωβισμού, σπέρνουμε άθελα μας ..μία ενδόμυχη τρεμούλα.. ένας ανάγγιχτος από όλους, προσωπικός κραδασμός που γεννά ανέλπιστα Ζωή μέσα μας!, ένα ζώπυρο συντριβάνι Χαράς και ανεξήγητης ε υ τ υ χ ί α ς !;!;!; Έχω τα λογικά μου, ή τα έχω απωλέσει προ πολλού;...Τι θα πει Θεός;,
Είναι βιώσιμη η εμπειρία Του;
Υπάρχει αληθής Θεο-εμπειρία για μένα τον στατικό, σε νόρμες αυτού του "συμβατικού μπαχάλου" που "βιώνω";
Πολύ θα ήθελα να είχα για μιά μόνο 5λεπτη στιγμή, τα ανέμελα-ευτυχίας γεμάτα, παιδικά μου ..έτη..μαζί με το μικρό μου αδερφό, και τον άλλον, τον σχεδόν συνομίληκό μου, στο ευγενές πατρικό μας λιμάνι, με τους καλούς γονείς μου, τον παππού και τις γιαγιάδες, να αρμενίζουμε άδολα...σαν σε στο σημερινό μου..θηλυκό-αγαπημένο μου παλατάκι...Ντομνάκι..Αργυράκι...Μαράκι...Βασιλικάκι...Κατερινάκι...!!